beklenen -yalan aslında, beklenmeyen, hatta hiç gelmemesi umulan- telefon geldi nihayet. beklenen işaret buymuş demek ki, elim ayağım birbirine dolandı. neyse ki, bu hızla geçecek bir sürenin sonunda işler bittiğinde yaşayacağım rahatlıkla avutabilirim kendimi. çok plan proje var kafamda, allah tamamına erdirsin demekten başka bir şey gelmiyor şu an elimden.
evde sigara içebiliyor olsaydım her şey daha kolay olurdu gerçi ama şu an mutsuz olduğum söylenemez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder